Silkyspreeuwen
Mijn kweekervaring met Silky spreeuwen
Door J.Miedema
Het was eind april van 2009 dat ik een koppel Silky spreeuwen over kon nemen. Het was een al wat ouder koppel die al eerder voor nakomelingen hadden gezorgd. Eenmaal thuis kwamen ze in een volière van 3,5 x 2,5 met een aansluitend nachtverblijf van 1x2m.
Deze volière werd bevolkt door rijstvogels, timor zebravinken, Mex. Roodmussen en een koppel zwartborst lijsters. Zowel buiten als binnen hingen er nestkasten voor de rijstvogels en hingen buiten grotere nestkasten voor de spreeuwen. De rijstvogels waren al aan het broeden of hadden al jongen toen de spreeuwen erbij geplaatst werden. 1 koppel rijstvogels hadden een nestkast binnen uitgezocht en hadden daar al jongen. De silky`s werden broedrijp en vond ik in de volière regelmatig eieren op de grond. Voor de spreeuwenkasten die buiten hingen hadden ze totaal geen belangstelling. De timor zebravinken die ook in de volière zaten vonden deze kast wel interessant en bouwden de kast van 35x35x40 voor 2/3 helemaal vol om vervolgens op 5 eieren te gaan broeden.
Het was mits mei dat de Silky spreeuwen grote interesse voor een nestkast kregen. De keuze die zij maakten was niet zo handig omdat de plaats en de nestkast al bezet was door een koppel rijstvogels. Ook was het nestkastje voor hen te klein, alleen de kop kon er net doorheen en maakten zij stennis met de ouder rijstvogels die hun jongen probeerden te beschermen. Gelukkig merkte ik dit op en trof ik een zeer geschrokken en gestreste rijstvogelman op het nest aan. Nu, als u weet dat de rijstvogels al bij het minst of geringste bedreigende geluid al van het nest vliegen, u nakunt gaan hoe erg deze rijstvogel gestrest of waakzaam was. Zo kon ik het nestkastje van de wand halen zonder dat de man er uit kwam. Ik besloot dat ook de nestkast een meter te verplaatsen en op de vrijgekomen plek een grotere nestkast te plaatsten. Nu dit bleek een schot in de roos te zijn, de rijstvogels accepteerden de nieuwe plek en werden door de spreeuwen niet meer lastig gevallen.
Als nestmateriaal verstrekte ik kokosvezel waarvan ze in de nestkast een diepe kom maken. De spreeuwen begonnen gelijk te nestelen en legden 7 eieren. Nu dit vond ik wel wat veel en haalde er 2 eieren weg.
De eieren werden alleen door de pop bebroed en kwamen na 14 dagen 3 jongen uit. Inmiddels waren ook de rijstvogels uitgevlogen. Van 3 koppels rijstvogels vlogen er 17 jongen rond. Omdat de rijstvogels het voer voor de spreeuwen ook wel lekker vonden besloot ik de rijstvogels in een ander verblijf onder te brengen. Tegelijk kreeg ik in de volière ook wat meer rust. De jonge Silky spreeuwen groeiden goed en kon ik ze na 6 dagen ringen met een 4,5 mm ring. De jongen worden kaal geboren en hebben ze een roze zacht teer velletje.
Als opfok voer kregen ze diepvries pinky`s, buffalo wormen, gewone maden en meelwormen. Ik bepoeder het voer met avis mineralen en vitaminen mix. S`morgens en s`avonds kregen ze een verse portie voer. Naarmate ze ouder werden hoe meer ze aten en vlogen de liters maden en wormen er door heen.
Na 3 weken vlogen de jongen uit en waren eerst erg schuw en onhandig. Het duurde nog twee weken dat de ouder vogels weer begonnen aan een 2e legsel. Het oude nest werd weer opgeknapt en werden er 6 eieren gelegd. Deze heb ik allen laten liggen en kwamen na 14 dagen broeden er 5 jongen uit. Ook die jongen werden op de zelfde wijze grootgebracht.
Na 5-6 weken zijn de jongen zelfstandig en eten ze zelf. Wel kunnen ze lang om eten bij de ouders blijven schooien. De man voerde de jongen goed mee, maar als de jongen eenmaal uit zijn gevlogen is de vaderlijke liefde snel over en moet de pop het alleen doen.
De vogels zijn erg beweeglijk en vriendelijk voor de andere vogels. Enige agressie heb ik dan ook niet bespeurd. Het geluid is niet zo mooi als die van andere spreeuwen en laten zij meer ruwe schorre klanken horen. Wel blijven de vogels erg schuw en worden niet zo vertrouwd met de verzorger als andere spreeuwen. In een kleine ruimte voelen ze zich, door hun erge beweeglijkheid, niet op hun gemak. Derhalve zijn het dan ook geen geschikte tentoonstelling`s vogels. Opmerkingen van de keurmeester zijn dan ook vaak, vogel is erg onrustig, vogel heeft beschadigde staartveren enz. Een ruime en beplante volière is voor hen een must en dan kun je echt van ze genieten. De vogels zijn erg nieuwsgierig en zoeken voortdurend naar insecten. Zo heb ik diverse malen kunnen zien dat ze bij Senegaal tortelduiven voorzichtig de vleugels optilden om daar mogelijke aanwezige mijten op te eten. De duiven vonden het eerst maar niets maar hadden hier weinig tegen in te brengen. Al met al mooie en sterke vogels met leuke eigenschappen maar ook zijn eigen eigenaardigheden.
